|
وبسایت خبری کوردنیوزر،خبرها و رویدادهای ایران و جهان و مناطق کردنشین را در معرض دید بازدید کنندگان وکاربران محترم قرارمیدهد.ولازم به ذکراست وبسایت کوردنیوزکاملامستقل و وابسته به هیچ یک از جناحهای سیاسی نمیباشد. باتشکر مدیر وبسایت ：علیرضاحسینی سقز
بازتاب آنلاین - پروفسور پرویز کردوانی پدرکویرشناسی ایران می گوید: اشتباه می کنند؛ همین که می گویند اگر این دریاچه خشک بشود، علاوه بر کشاورزی، روستاها و شهرها هم از بین می روند. بعد هم گفته اند از بس کشاورزی را توسعه داده‌اند، دریاچه خشک شده. انگار که آب از دریاچه برداشته‌اند و کشاورزی را توسعه داده‌اند.
در سال ۱۳۴۵ که پروفسور پرویز کردوانی در ۳۵ سالگی پس از تحصیل در رشته عمران کویر در آلمان و تحقیق در چند قاره به ایران برمی‌گردد، یک شرط برای ماندن می‌گذارد؛ «یا می‌روم رضاییه (ارومیه) دانشگاه را تاسیس می‌کنم، یا بر می‌گردم اروپا» پس میشود بانی دانشگاه ارومیه فعلی، اولین دانشکده هم کشاورزی است. ۶۰ دانشجوی دختر و پسر می‌گیرد و تحقیقاتی درباره دریاچه ارومیه شروع می‌کند. اما دو سه سال بعد به تهران فراخوانده می شود تا در تاسیس وزارت علوم یاری کند. می‌گوید که وطن دومش ارومیه است؛ «مردم آذربایجان شرقی و غربی فکر نکنند من دشمن دریاچه ارومیه هستم. در گرمسار متولد شده‌ام، اما ارومیه را وطن دوم خودم می‌دانم.» با تمام اینها پدر کویرشناسی ایران، بزرگترین مخالف احیای دریاچه ارومیه است، با این توجیه: «دوستی داشتیم که دختر بسیار زیبایی داشت. دختربچه اول یا دوم ابتدایی بود که با مینی‌بوس تصادف کرد و مرد. همه خانواده و همه دوستان از این اتفاق ناراحت بودند، اما یک سال نشد که خدا دختر زیباتری به این دوست ما داد. دریاچه ارومیه هم زمانی خیلی زیبا بود، خیلی ارزشمند بود. اما الان نیست. بیمار است. مداوا هم نمی‌شود. باید ازش دل بکنیم و به جایش پارک انرژی، گیاهی، حیوانی درست کنیم. میشود اگر بخواهند.» به گزارش خبر،در آخرین روز سال ۹۲ به خانه پروفسور پرویز کردوانی رفتم. تنها بود. حدود ۴ ساعت گپ زدیم و حرف زد از معضلات زیست‌محیطی ایران. حرف‌هایش دو سه قسمت میشود؛ یکی به دریاچه ارومیه اختصاص دارد که مشروح آن از نظرتان می‌گذرد. دریاچه ارومیه اوضاع خوبی ندارد. خیلی تلاش می شود برای احیای دریاچه. تالاب ارومیه مگر چقدر ارزش دارد که باید احیا شود آن هم به هر قیمتی؟ این دریاچه خیلی با ارزش بود؛ سال ۱۳۲۵ وقتی خواستیم آب مملکت را بشناسیم، ایران را به شش حوضه اصلی آبریز تقسیم کردند؛ رودهایی که به دریای خزر می ریزد، رودهایی که به خلیج فارس می ریزد، رودهایی که به قسمت مرکزی می ریزد، رودهایی که به دریاچه ارومیه می ریزد و حوضه های آبریز دیگر. حوضه آبریز یعنی جایی که هم آب سطحی می ریزد، هم آب زیر زمینی. بارندگی هم دارد. پس دریاچه ارومیه خیلی مهم است. من در سال ۱۳۴۵ که رفتم ارومیه دانشگاه ارومیه را تاسیس کردم، بنیانگذار دانشگاه ارومیه هستم. زمانی که به ایران آمدم، به من گفتند هرجا می خواهی، بگو چهار روزه حکم صادر می شود. گفتم می خواهم بروم ارومیه. گفتند بودجه ندارد. گفتم یا آنجا یا برمی گردم اروپا. رفتم پیش کسی که مرا از خارج آورده بود. گفتند کردوانی هرجا خواست برود. مرا استخدام کردند به عنوان معلم طرحی اهواز، مامور شدم ارومیه. ۶۰ دانشجو گرفتم، ۳۰ تا پسر ۳۰ تادختر. هیچ امکانات هم نداشتم. من عاشق دریاچه بودم. وطن دوم من ارومیه است. من سه سال استاد آنجا بودم. در سال ۱۳۴۷ وزارت علوم تاسیس شد. بعد آقای مجید رهنما از من خواست بروم و همکاری کنم برای تاسیس وزارت علوم. پس منتقل شدم دانشگاه تهران. این دریاچه آنقدر پر آب بود که در قسمت شمال که حالا پل شهید کلانتری را زده اند، چشمه آرتزین داشت. وقتی می رفتیم برای شنا، ما را پرت می کرد بیرون. دریاچه بزرگی بود، بزرگترین دریاچه ایران بود. ۱۰۲ جزیره داخلش داشت، توی دو تا انسان زندگی می کرد. گوزن هم بود توی یکی از جزیره ها. چون دریاچه خیلی شور است، فقط آرتمیا در آن زندگی می کرد، آرتمیا برای پرورش میگو و ماهی خیلی خوب است. ضمن اینکه پرنده ها هم استفاده می کنند. در آن لجن بود که بسیار درمانی و ارزشمند بود. یک اکوسیستم حیوانی درست کرده بود. گاومیش بود همان اطراف. بعد هم هوای خوب برای شش تا شهرستان اطراف. چه اتفاقاتی افتاد که آبی که به دریاچه می رسید، کم شد و منجر به وضع فعلی شد؟ پس از انقلاب گفتند کشاورزی را توسعه بدهیم تا وابستگی به کشاورزی نداشته باشیم. پس شروع کردند آب را از رودخانه ها گرفتن و چاه زدن. این اتفاق یواش یواش نیفتاد؛ چون عشق مدیران شد صنعت، شهرها توسعه پیدا کرد. بعد قانونی گذراندند و اولویت آب را به شرب دادند. یعنی به شهر. برای آب شرب، سد ساختند. بعد آب را دادند به شرب و صنعت. جمعیت زیاد شد و شهر توسعه پیدا کرد. من بارها گفته ام، وقتی می خواهید جایی را نابود کنید، حتما به آن آب بدهید. وقتی ببیند آب دارد، مصرف می کند. فقط هم به شهر می دهند. خب معلوم است آب بعد از این همه سال کم می آید. اما درباره دریاچه ارومیه؛ تازه ۱۴ سال پیش متوجه شدند آب دریاچه کم می شود. یک سوال می پرسم؛ چند وقت است که شما از کم آبی در همه زمینه ها خبر دارید؟ شاید ۱۰ سال نمی شود... من ۳۰سال پیش درباره غارت آب نوشتم. در کتابم نوشتم مساله حفر بی رویه و غارت آب؛ «با برداشت بیش از حد از آب های سطحی و زیر زمینی، سطح آب پایین می رود و میزان آبدهی چاه ها کاهش می یابد و روزی فرا می رسد که آبی به زراعت و باغ ها نمی رسد. به عنوان مثال در استان یزد از سال ۱۳۵۷ تا سال ۱۳۶۰ سه هزار حلقه چاه حفر شده. به عقیده نگارنده، اینگونه حفاری چاه ها برای کشور مخاطره آمیز است.» همچنین نوشتم که در محدوده رفسنجان، تعداد ۳۲۱ مورد چاه غیر مجاز حفر شده. که اگر وزارت نیرو درباره مصدود کردن ۱۰۰ چاه رفسنجان اقدام نکند، با خشکسالی عمده ای مواجه می شوند. الان ۱۶۵۰ تا چاه غیرمجاز زده اند. الان وضعی شده که هر سالی ۵۰۰ هکتار از باغات پسته شان خشک می شود. آب دیگر نیست. یک چاه در گرمسار، سمنان، دامغان و شاهرود اگر یک میلیارد تومان قیمت دارد، در رفسنجان ۱۲ میلیارد قیمت دارد. در کرج به فاصله ۱۰۰ متر هر باغی چاه دارد. حالا که کار از کار گذشته و جایی آب ندارد، به فکر افتاده اند. حتی تبریز هم آب ندارد. می گویند اگر سهم سرانه آب برسد به یک میلیون متر مکعب، فقر آبی بوجود می آید. اما الان تبریز ۶۵۰ هزار مترمکعب سرانه دارد. شیراز هم وضع بدی دارد. بدترین نقطه است. همه این آبها مال تالاب ها و باتلاق ها بود. اما یواش یواش کشاورزی این آب ها را گرفت، بعد شهرها آب را گرفتند و حالا هیچ کجا آب ندارد. در شیراز و مرودشت ۱۰۷۰۰ حلقه چاه زده اند، اما باید در ۶۵۰۰ تا را ببندند؛ زائد است. همدان و مشهد و سیستان و بلوچستان اوضاع خیلی بدی دارند. کرمان ۶۴ تا شهر دارد، ۶۲ تا آب ندارد. دیدند آب نیست، سد ساختند. برای دریاچه ارومیه هم همین اتفاق افتاد؟ تازه ۹ سال پیش متوجه شدند از سدها آبی نمی ریزد به دریاچه. از آن موقع تاحالا حواسشان به آب های سطحی حوضه دریاچه بود. غافل از اینکه شش تا شهرستان اطراف دریاچه، از زیر آب را می کشند. گفتند تنها راهش این است که سدها را بشکافند، رود ارس را هم باز کنید، دریاچه احیا شود. وزارت نیرو می گوید من نمی توانم این کار را بکنم. ارس هم نماینده های مجلس اجازه نمی دهند. بعد باروری ابر کردند، فایده نداشت. بعد گفتند آبخیزداری کنیم، ۵۰ درصد آب دریاچه بر می گردد. اما اگر آبخیزداری کنند، دریاچه ارومیه بیشتر خشک می شود. آبخیزداری یعنی اقداماتی در بالا دست سدها تا آب به داخل کوه و زمین نفوذ کند و گل و لای را با خود به داخل سد نیاورد. آبخیزداری برای افزایش طول عمر سدهاست. اگر آب را نفوذ بدهیم برود در کوه، آبی وجود ندارد که برسد به دریاچه. آبخیزداری کنند، می رود در زیر زمین، آب دشت زیاد می شود، به دریاچه نمی رسد. در دشت باید چاه بزنند و از این آب استفاده کنند. عیب دریاچه ارومیه چیست؟ چرا خشک شده است؟ خانم بارلو، یک متخصص کانادایی است، چندین کتاب درباره آب نوشته. در یکی از کتاب هایش نوشته گله دارم از مسوولانی که حقایق را به مردم نمی گویند. از ۵۰ ایالت آمریکا، ۳۶ تا آب ندارد. وضعیت آب بحرانی است. اما چرا نمی گویند؟ دریاچه آریزونا اوضاعش از ارومیه هم بدتر است. دریاچه اوگالالا، دریاچه پاول و... چرا نمی گویند؟ درباره دریاچه ارومیه هم حقیقت را نمی گویند. دریاچه ارومیه مریض شده است. مثال می زنم. مرا می بینید، خیلی لاغر شده ام. از خانمم می پرسید چرا لاغر است؟ خب غذا بده. خانمم چیزی نمی گوید، مریضی من را نمی گوید. می گویید خب غذا بده، می گوید نمی توانم. نمی تواند هم بگوید من اسهال دارم. البته گفته شده چاه های اطراف دریاچه عامل خشکی اش شده اند. خب این را که من می گویم. در اطراف دریاچه ارومیه فقط ۴ هزار چاه باید وجود داشته باشد نه ۲۴ هزار تا. بعد از این گفتند اقلا یک سال در چاه ها را ببندیم تا آب دریاچه از زیر کشیده نشود. فکر نمی کنند ۲۴ هزار حلقه چاه را اگر ببندند، چه بلایی سر کشاورزی می آید. تازه اگر در این چاه ها را ببندید، دریاچه احیا نمی شود. بعضی جاها تا ۹۰ متر رفته پایین سطح آب. سال گذشته سمینار گذاشتند، از خارج هم دعوت کردند. گفتند وزارت نیرو گزارش بدهد؛ گفت بارندگی دریاچه داشته که کم شده، آب سطحی هم به دریاچه نمی رسد، چون سد ساختیم. گفتند چرا؟ گفتند چون برای شرب و کشاورزی می دهیم. گفتند آب زیر زمینی هم ندارد و جهت برعکس شده؛ از حوضه آبریز دیگر آبی به دریاجه نمی ریزد و از دریاچه آب به سمت اطراف می رود. از بس چاه زده اند، آب زیرزمینی برعکس می رود. زیر دریاچه سوراخ است. به همین دلیل آب بستن به دریاچه ارومیه، خیانت است. چرا؟ در مملکت آب نیست. آب شیرینی که به درد شرب و کشاورزی مردم می خورد، از ارس و از جاهای دیگر بگیرید، ۴ هزار میلیارد تومان هم خرج کنید با کانال بریزد در دریاچه که شور شود، برود پایین آب زیرزمینی را هم تلختر کند؟ این خیانت نیست؟ مثل این می ماند که به خزانه بانکی شما پول بریزید، بعد بروید ببینید هیچ پولی در خزانه نیست، چون یکی از زیر خزانه پول ها را می برد. باید فکری برای آن بکنید. آب چاه ها شور و تلخ شده. آب چشمه هایشان هم شور شده. در نتیجه هر چه آب به دریاچه ببندید، می رود و آب زیر زمینی را شور می کنید. یک سال پیش یکی از مدیران سازمان محیط زیست گفت که «۲۰۴ هزار هکتار از زمین های کشاورزی در شهرستان های اطراف دریاچه ارومیه در آذربایجان شرقی تحت تاثیر مستقیم پس‌روی آب دریاچه ارومیه قرار دارند. بخش کشاورزی شهرستان های ملکان، بناب، عجب‌شیر، آذرشهر، اسکو، شبستر و تبریز، تهدید می شود.» یعنی آب شور تا تبریز هم رفته. آقای باقرزاده کریمی هم گفته که معاون دفتر زیستگاه ها و امور مناطق سازمان محیط زیست هم گفته شوری آب دو برابر شده، آرتمیا از بین رفته، بعد هم گفته که پیشروی آب شور به سمت چاه های آب شیرین افزایش یافته به ویژه در قسمت غرب دریاچه، در ارومیه؛ ۴.۷ کیلومتر. یکی دیگر از مدیرانشان هم گفته «دریاچه ارومیه پیشروی آب شور هم دارد. چون برداشت از سفره های زیرزمینی بیشتر از تغذیه است. ضمن اینکه آب جایگزین از بالادست به سفره ها نفوذ نمی کند پس آب شور از دریاچه به سمت سفره ها و چاه های آب دشت های اطراف دریاچه ارومیه درحال پیشروی است و این یک بحران بزرگ است» اگر این چاه ها را ببندند فایده ای ندارد؟ نه، هیچ فایده ای ندارد. اگر دریاچه خشک شود، بهتر می شود. تازه شروع عمران و آبادانی است. این ایده را شما چندبار تاکنون بیان کرده اید. گمان نمی کنم سابقه داشته باشد که چنین فاجعه ای به عمران و آبادانی منجر شود. اولا اینکه آب نداریم. کجا را خشک کنیم و آبش را به دریاچه بدهیم؟ اگر همان موقعی که فکر آب سطحی بودند، به این توجه می کردند کسی چاه عمیق از یک عمقی بیشتر حفر نکند، دریاچه از بین نمی رفت. تا آن حد که مجاز بود. یعنی همان ۴ هزار تا. دیگه الان فایده ای ندارد. ضمن اینکه هر روز دارند دهها چاه را می بندند. من و شما درکی از بسته شدن چاه نداریم. مثل این می ماند که بگویند شما دیگر حق ندارید در مطبوعات باشید. آن کشاورز نان باید بخورد، دختر و پسر دانشجو دارد. فکر می کنند با بستن چاه ها آب دریاچه تامین می شود. ضمن اینکه آب و زمین کشاورزی و همه چیزشان شور شده. اصلا نابود شدند. اگر از همان اول سهم دریاچه را از سد باز می کردند، این اتفاق نمی افتاد. وقتی سد ساختید، اختیار آب می افتد دست بشر. بعد می گوید اولویت آنجا که هست باید بدهم. اولویت هم چی تعریف شده؟ آب شرب. همین باعث تمام مسائل آبی ایران است؛ اولویت بود که همه آبها را بدهیم به ایران. اولویت بود که آب های غرب ایران را بدهد به مرکز. پس می گوید انسان مهمتر است. ضمن اینکه آب ندارند بدهند. فقط بازی می کنند. چندین جلسه تشکیل داده اند. وزیر نیرو گفت می روم از آلمان و امریکا و کشورهای دیگر متخصص بیاورم، گفتم نکن. متخصص از دنیا امد بالای سر این مریض (دریاچه ارومیه) کاری نکردند. بعد هم که نمی گویید این دریاچه بیمار است و بیماری اش چیست. مردم عوام هم نمی دانند. مطبوعاتی ها هم نمی دانند. می گویند این دریاچه آب ندارد، آب ببندید. اما فایده ندارد؛ سوراخ است، می رود و همه سفره های زیر زمینی را هم شور می کند. همه دریاچه های دنیا و ایران را می شود احیا کرد، دریاچه ارومیه را نمی شود. دریاچه تشک و نیریز اگر خشک شده، ایراد ندارد، آب ببند، احیا می شود. اما این دریاچه را نمی شود. نباید آب به دریاچه ارومیه بدهید. باید گذشت کنید از این دریاچه. اگر آب ببندید، همه جا را خشک می کند. سیستم آبریز دریاچه ارومیه چگونه است که نمی شود به آن آب بست؟ چه فرقی با دریاچه های دیگر دارد؟ هیچ کجای دنیا مشابه دریاچه ارومیه نداریم. مقایسه می کنند مثلا دریاچه آرال. دریاچه آرال شور نیست. دریاچه آرال در ترکمنستان زمان گورباچف هم خشک شد. عالی شد بعد از آن. الان ۱۸ میلیون هکتار پنبه رنگی می کارند در انجا. سال ۱۹۵۸، ۱۳۳۷ امدند ۱۰ کیلو تخم پنبه را گرفتند، اشعه کبالت تاباندند (تراریخته) دو تا موتاسیون، جهش ذاتی بوجود امد،دو تا تخم پنبه رنگی بوجود امد. مثل همه خانواده من چشم و ابر و مو مشکی هستند، من یکی بور می شوم. این می شود جهش ذاتی. این دو تا تکثیر کردند، حالا ۱۸ میلیون هکتار ازبکستان و ترکمنستان پنبه رنگی می کارند. اما در ایران می گویند اگر دریاچه خشک شود، همه کشاورزی منطقه نابود می شود. اما مگر کشاورزی منطقه از آب دریاچه استفاده می کرد؟ اصلا این دریاچه از نظر اقتصادی به مفت هم نمی ارزید. فقط منظره قشنگ داشت. از این آب کسی استفاده نمی کرد. اما دلیلی که برای از بین رفتن کشاورزی منطقه می آورند، طوفان های نمکی است نه نبود آب دریاچه. خب آب هم ندارند که بدهند به دریاچه. از رودخانه ارس می خواستند بیاورند که روی آن هم دعواست. به ایران هم آب ارس را نمی دهند. آذربایجان استفاده می کند. با این حساب و با توجه به اولویت های قانونی، آب ندارند که به دریاچه ارومیه بدهند. پارسال ۴۰ میلیون متر مکعب آب دادند، آن هم به صورت نمادین. اما چند روز بعد که آب را رها کردند تا به دریاچه برسد، مسوولان استانی گله کردند که مردم اجازه ندادند آب به دریاچه برسد. امسال رفتم اصفهان برای همایشی درباره خشکی زاینده رود. درباره سد و مزایا و معیب سد حرف می زدم. یکی بلند شد گفت که من به حرف های شما اعتراض دارم. گفتم چرا؟ گفت امریکا دارد تمام سدهایش خراب می کند. گفتم چرا خراب کنیم؟ مثلا سد کرج را خراب کنیم کجا بریزیم؟ گفتم خب به جای خراب کردن، دریچه سد را باز می کنند که آب برود. نیاز به خراب کردن نیست. کسی سد را خراب نمی کند. گفتم یک سد را بگو که آمریکا خراب کرده، نتوانستند. چندبار دیگر هم گفتند آمریکا تمام سدها را خراب می کند، گفتم شما یک سد در ایران بگو که زیاد دارد، از رهبری خواهش می کنم اجازه بفرمایند سد را خراب کنند. نتوانستند. گفتم مثلا همین سد زاینده رود که زده اند و باعث خشک شدن باتلاق گاوخونی شده، ضرر دارد که حالا بشکافیم تا آب برود برای باتلاق؟ گفت آره. تا گفت، همه خندیدند. اینها نمی دانند چه می گویند. مسیر پایین دست سد ۱۷۰ کیلومتر است. اگر رها کنید، تمام شهرها و روستاهای در مسیر اجازه نمی دهند یک قطره آب به باتلاق برسد. اگر از اول که سد را ساختند، سهم آب کشاورزی، باتلاق، شرب و ... را می دادند، درست بود. اما الان دیگر نمی تواند. مثل این می ماند که من ۲۰ تا بچه داشته باشم، بگویند خرج مادربزرگت را هم بدهی. دریاچه های دیگر را می شود احیا کرد؟ حتی برای احیای یک دریاچه از دریاچه های خشک شده ایران هم آب ندارند بدهند. تنها دریاچه ارومیه را می شد احیا کرد، البته اگر مریض نبود. تمام دریاچه ها چون آب نداریم خشک شده است. دریاچه های هامون هم همین است. فقط باید دعا کنیم برای هامون و دریاچه های دیگر غیر از ارومیه، باران های شدید سیل آسا بیاید تا مثلا سد درودزن پر شود، آب را باز کنند برود در دریاچه تشک و نیریز. سدهای افغانستان پر آب شود، رها کنند آب را تا برود در هامون. دریاچه های ما غیر از دریاچه ارومیه با همین روش پر آب می شود. روش هایی که برای دادن آب به دریاچه دارند، امکان پذیر نیست؛ از دریای خزر نمی شود آب به دریاچه ارومیه آورد، چون هزینه برقی به اندازه تمام برق ایران می خواهد، باروری ابرها هم فایده ای ندارد. از پشت سدها هم نمی توانند آب بدهند. الان هم می گویند همه مشاوره ها و طرح های احیا انجام شده و فقط مجری می خواهیم. این هم یعنی فقط آب بیاورید و بریزید داخل دریاچه که آبدار شود. اما بی خود وقت تلف می کنند. آب هم ندارند بدهند به دریاچه. در نتیجه دریاچه ارومیه تا چهارسال دیگر خشک می شود. همین چند وقت پیش که از اروپا و آمریکا متخصص آوردند برای ارومیه، می دانید چه گفتند؟ متخصص آلمانی گفته اینجا را پارک انرژی کنید، آب نبندید داخلش. واهمه از خشکی دریاچه ارومیه است. بعد از اینکه خشک شد، طوفان های نمکی شروع شود و تا شعاع چند صد کیلومتری، همه چیز را نابود، کند. راه فرار از طوفان نمکی و فاجعه های بعدی خشکی دریاچه ارومیه چیست؟ وقتی که دریاچه خشک شد، اگر طرحی که من می گویم را اجرا کنند، به نتیجه می رسد. از لحاظ اقتصادی، اجتماعی، بخصوص زیست محیطی و از نظر سیاسی این دریاچه باید خشک شود و تبدیل شود به چیز دیگری. از نظر اقتصادی مردم دارند ضرر می کنند از بلاتکلیفی دریاچه. علاوه بر آن مردم دارند مهاجرت می کنند، از نظر زیست محیطی هم هزارها هکتار زمین را شور کرده، آب آشامیدنی را شور کرده، چشمه را شور کرده. از آن طرف بادهای نمک هم دارد. از نظر سیاسی اگر این دریاچه را خشک کنند و تغییر کاربری دهند، می توانند نشان دهند جمهوری اسلامی توانست کاربری مکانی به این وسعت را تغییر دهد. دو تا از دریاچه های آمریکا هم خشک شد، اما تغییر کاربری داد و یکی را کرد مسابقه اتومبیل رانی. با این همه نمک، می شود تغییر کاربری داد؟ اولین کاری که می کنند، باید نمک دریاچه را جمع کنند. چه آب داشته باشند ببندند به دریاچه چه آب نداشته باشند. میلیاردها تن نمک است. به سه دلیل باید برداشت؛ اول اینکه نمک دریاچه آب های زیرزمینی را شور می کند و وجود این نمک ضرر دارد، دوم اینکه موجب بادهای نمکی می شود. سوم اینکه نمک دریاچه را چون مفت است،مردم برای استفاده خوراکی می برند، درصورتی که این نمک خوراکی نیست، سم است. نمک صنعتی است. همان موقع که من استاد دانشگاه ارومیه بودم، مردم کنار دریاچه چاله ای می کندند، چند سطل آب می ریختند تا اخر تابستان بتوانند یک من، دو من آب داشته باشند. من چند وقتی پیش تبریز بودم، یک استاد دانشگاه تبریز می گفت از این نمک برای خمیردندان می توان استفاده کرد. خب جمع کردن نمک دریاچه هزینه زیادی دارد. زمان زیادی هم برای جمع کردن لازم است. با طرحی که من دارم، یک تا یک سال و نیم نمک دریاچه را جمع می کنند. عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد. در چند نقطه ایران داریم زحمت می کشیم تا نمک تولید کنیم. اما این نمک برای ما تولید شده. ما روزانه میلیون ها تن نمک احتیاج داریم. اول در چاه های نفت برای اینکه نفت و آب قاطی است. با نمک می توان جدا کرد. کاربرد اصلی در استخراج نفت است. بعد در صنایع پتروشیمی است. در صنایع دیگر هم بسیار نیاز به نمک هست. این درحالی است که با هزینه های زیاد نمک تولید می شود. نمک اکنون انقدر با ارزش هست که دیگر با انفجار نمک استخراج نمی کنند. با دریل نمک نمک را می تراشند. علاوه بر این خاک تمام معادنی که قبلا استفاده کردند را در آب می ریزند، پس از ته نشین شدن گل و لای، آب باقی مانده را می گیرند و تبخیر می کنند و از آن نمک می گیرند. در گرمسار که دو سوم از نمک ایران را تولید می کند، اما فقط ۲۵ سال دیگر نمک دارد. غیر از این در دشت کویر آلمانی ها آمده اند با ایرانی ها شریک شده اند، جوی های عمیقی حفر کرده اند تا آب شور را بگیرد، استخرهای چهار هکتاری و پنج هکتاری دارند در پایان مسیر، آب را تبخیر می کنند و بعد نمکش را جمع می کنند. آنقدر در کویر این کار را کرده اند، که کویر دیگر آب ندارد. دریاچه فامور هم شور است. تمام فاضلاب شیراز در آن می ریزد. اما از این دریاچه نمک می گیرند. در قسمت های مرکزی و شرق ایران صدها گنبد نمکی وجود دارد که استخراج می کنند. در اهواز هم میلیاردها تومان هزینه می کنند با استفاده از برق، از آب خلیج فارس، تلاش می کنند نمک بگیرند. اما در دریاچه ارومیه نمک وجود دارد. وزارت صنعت به همه اینها اعلام کند تعطیل کند فعالیتشان را و بروند به سمت جمع آوری نمک دریاچه ارومیه. فایده اولش این است که نمک گرمسار و نواحی دیگری که با هزینه های زیاد برداشت می شود، باقی می ماند. چون منابع نمکی تجدید پذیر که نیستند. حتی نمک ارومیه را مفت هم بدهند، سود کرده اند. حداکثر یکسال جمع می شود. قطر نمک چقدر است در دریاچه ارومیه؟ از پنج سانت، شش سانت هست تا کوه نمک. همه را باید جمع کنند. قبل از آن البته باید دورتادور دریاچه آنجا که ورودی آب است، آب بند درست کنند تا آب به دریاچه نریزد. چون حتی اگر سیلاب هم بیاید، دوباره شور می کند دریاچه را. آب ها را هم بیاورند برای کشاورزی تا زودتر خشک شود دریاچه. بعد هم نمک را جمع کنند. باقیمانده نمک را هم ببرند در قسمت شمالی دریاچه، انجا که جاده شهید کلانتری ساخته شده، نمک را بریزند و تا کمی مسطح شود دریاچه. البته می گویند جاده شهید کلانتری هم عاملی در خشک شدن دریاچه بوده است. نه، چون مهمترین منابع تغذیه دریاچه ارومیه، سیمینه رود و زرینه رود هستند که از جنوب می آید. طرح این جاده در قبل از انقلاب هم وجود داشت. طرح پل کمانی آهنی بود. چهار لاین برای اتومبیل، دو تا هم برای قطار. آن کوهی هم ریختند، بسیار با ارزش بود. خب وقتی دریاچه را خشک کردند، چه کاربری می توان برای آن تعریف کرد؟ درست است که دریاچه زمانی زیبا بود، ارزشمند بود، اما حالا کار از کار گذشته است. من قبلا هم گفته ام، بنویسید که کردوانی عاشق دریاچه بود، اما متاسفانه قدر این دریاچه را ندانستند و خشک کردند، مردم فکر می کنند من مخالف این دریاچه هستم. اما اگر حرف من را گوش کنند، به پارک حیوانی گیاهی بدل کنند، آنقدر زیبا می شود که زیبایی قبلی هم فراموش می شود؛ یک لایه ۱۰ سانتیمتری ماسه و شن، ۹۰ درصد ماسه و ۱۰ درصد شن تا باد نبرد. تخم گیاهان را هم قاطی کند با این ماسه و شن. منطقه ۳۰۰ میلیمتر بارندگی دارد، در مدت ۵ سال تبدیل می شود به پارک گیاهی عالی. بعد از آن آهو و بز و کل رها کند. پس می شود بزرگترین پارک حیوانی و گیاهی. بعد می توانند جزایرش را احیا کنند و تبدیل بشود که منطقه توریستی و گیاهی زیبا. هوای شش شهرستان آذربایجان شرقی که قبلا هوای خنک دریاچه بود، حالا شده باد نمکی، بعد از تغییر کاربری دریاچه، هوای باغ به سمت انها می رود. محیط حیوانی هم احیا می شود. اما اجرای این ایده خیلی سخت است. درواقع می شود گفت اجرایی نیست. راه دیگری هم وجود دارد که اتفاقا الان هم انجام می دهند؛ لب دریاچه درخت گز و پسته می کارند. اما کمی جلوتر بروند و به قشر نمکی برسند، هیچ گیاهی روییده نمی شود. این نمک را جمع کنند و گیاهانی که مقاوم به شوری هست کار کنند. بعد هم تبدیل کنند به تاسیسات انرژی خورشیدی. نمونه جهانی هم در الجزایر وجود دارد. در صحرای آفریقا هزارها هکتار بوده و این کار را کرده اند. این کار ساده تری است. می توانند بدهند به منابع طبیعی که درخت کاری کند. چاه ها و زمین هایی که شور شده اند را باید چه کرد؟ مردم به خاطر همین شوری چاه ها مهاجرت می کنند. دریاچه دارد از مردم انتقام می گیرد. مردمی که آب را کشیدند و موجب شدند سطح آب زیرزمینی پایین برود. دریاچه با شور کردن آب و زمین های کشاورزی شان از انها انتقام می گیرد. اینها نمی توانند زندگی کنند مگر اینکه دریاچه خشک خشک شود. وزارت نیرو بیاید سهمیه آب کشاورزی آنها را نصف کند. طرح پسته کاری با آبیاری قطره ای برایشان اجرا کند. با آبیاری قطره ای، راندمان سه برابر می شود. با این کار زندگی انها زیر و رو می شود. الان سیب زمینی می کارند. پیاز می کارند که سه روز یکبار آب می خواهند. حتی با شوری زمین پیاز و سیب زمینی هم نمی توانند داشته باشند. زعفران هم می توانند بکارند. چاه ها را هم باید شیرین کرد؛ سیستمی هست برای شیرین کردن چاه ها. وزارت نیرو باید در زمستان از رود ارس که همه آب می ریزد به دریای خزر، آب بیاورند. در ان زمان نه کشور آذربایجان نیاز به آب دارد و نه مصرف آب در شهرستان های اطراف دریاچه ارومیه بالاست، از رود ارس آب برای بالادست چاه های شش شهرستان آذربایجان شرقی و سه تا شهرستان آذربایجان غربی، بیاورند و تغذیه مصنوعی کنند به سفره های زیرزمینی تا آب در چاه های پایین دست شیرین شود. اما آب ارس را نباید بیاورند برای دریاچه، چون دریاچه سوراخ است و بیشتر آب سفره های زیرزمینی را شور می کند. با این کارها دریاچه تبدیل می شود به پارک زیبای گیاهی-حیوانی قشنگ، اثار اقتصادی بهتری هم دارد. اما این کار را هم نمی کنند. نه طرح من را اجرا می کنند، نه آب دارند بدهند، در نتیجه ریزگردهای نمکی تمام ایران را می گیرد. الگو سازی
بازخوانی
من فکر می کنم ، آنچه در نمایش نامه نویسی ، مسئله ساز اصلیست ، خود سانسوریست . نه سانسور ! نویسنده ی بدبخت ، تقصیری هم ندارد . دیوانه نیست که یک عالمه وقت بگذارد ، سر چیزی که آخرش نداند ، مشکل دارد یا نه ؟!!! پس تصمیم می گیرد که عطایش را به لقایش ببخشد !!! 1 ـ سانسور
متاسفانه مشکل اینجاست که ما نمی دانیم ، در مورد چه چیزی بنویسیم ویا تا چه حد بنویسیم ؟! زعمای قانون گزار هم ، هیچوقت در این باب ، توضیحی نمی دهند که بعد ، گرفتار شوند ! اگر از آنها بپرسی : (( چه بنویسم ؟ )) می گویند : (( بنویس ! مشکلی ندارد ! )) اما بعد از آنکه نوشتی ، می گویند : (( ما گفتیم ، بنویس . اما نه ، اینجوری ! این که خیلی ، مسئله دارد ! کمی تغییرش بده ! )) این زعمای قانون گزار ، گویا نمی دانند که تغییر دادن ، حدی دارد . نه آنکه همه اش را عوض کنی ! که آن می شود ، یک متن دیگر ، با صرف هزینه ی بیشتر !!! دیالوگ: دیالوگ همان گفتگواست. کلمه است .مطمئن باش بار اصلی نمایشنامه را دیالوگ با خود دارد .پس مهم است .اما کاش می شد برای دیالوگ نویسی تکنیک جامع و کاملی بیان کرد .دیالوگ همان چیزی است که بیشتر از همه به جوهره ی آدم بر می گردد.سخن دان بودن و جوشش کلام در راستای پروراندن پرسوناژ کار اصلی نویسنده است .اما من اینجا به مواردی اشاره می کنم که کمک کننده است و یاد آوری. - ببین پرسوناژ چند سال دارد . نسلهای مختلف ، ادبیات خاص خود را دارد . از پدر بزرگت بپرس واژه ی " خفن " یعنی چی !! یا چرا تو در نامه ی اداری ات نمی نویسی " با امتنان..." .
- ببین شغل او چیست : چه خواهد شد اگر شاگرد شوفر تعاونی تی بی تی ، بگوید : من فکر می کنم ، پس هستم !!
- پرسوناژت اهل مطالعه هست یا نه؟
- اصلا زمان اتفاق این نمایشنامه چه زمانی است؟ باستانی یا امروزی ؟
- بقیه را با خوب شنیدنها ی همیشگی ات کشف کن . - تعلیق :
معلق نگهش دار و ذره ذره به او اطلاعات بده !اینجاس که تماشاگر ، دنبال داستان خواهد آمد. یک مثال ساده:
همسایه های آپارتمانش از او شکایت دارند که هر شب دیر وقت می آید و کفشهایش را در می آورد و پرت می کند .از صدای پرت شدن کفشها ، از خواب می پرند.شبی که باز دیر می آید و به عادت ، اولین کفش را در آورده و پرت می کند کنار....یادش می آید که این کار ،همسایه ها را بیدار می کند .کفش بعدی را آرام در گوشه ای می گذارد و می رود می خوابد.بعد از ساعتی ، همسایه ها در می زنند . همسایه: لطفا لنگه ی دیگه ی کفشت را هم پرت کن تا ما بتونیم آسوده سر مون را زمین بزاریم .الان یک ساعته منتظر دومی هستیم!!
تعلیق 2 نوع است .
1- چه خواهد شد .
2- چگونه خواهد شد .
در چه خواهد شد .کسی داستان را نمی داند و منتظر ادامه ی آن است .
در چگونه خواهد شد ، می دانند داستان چیست اما چگونه اتفاق افتادنش را دوست دارند بدانند.
در این مورد ، بیشتر از خود داستان ، تکنیکها و ترفندهای نو جذاب خواهد بود .
- شخصیت .
به آدمهای نمایش می گویند . پرسوناژ واژه ی اصلی آن است . نمایشنامه ممکن است از یک یا چند پرسوناژ شکل گرفته باشد.نمایشنامه های تک پرسوناژ را منولوگ می نامند.در آن گفتگو بر قرار نیست و یک نفر به تنهایی بار داستان را بر دوش دارد.اما دیالوگ مال نمایشنامه های دو یا چند پرسوناژه می باشد .شخصیت را با دو بعد بشناس : - جسمی .می دانی که جسم هر آدم ،دارای خواصی است که تفاوتهای فردی او را می نماید .چهره،اندام ، تیپ .همه به ما کمک می کند تا شخصی را در موقعیت مناسب قرار دهیم .در این راستا مطالعه ی تیپ شناسی و روانشناسی عمومی و رشد و حتی وراثت ، لازم می نماید .مثال:
تو فکر می کنی " ینگ " در نمایشنامه ی گوریل پشمالو باید دارای چه ریخت ظاهریی باشد؟
- روانی. بحث روان و رونشناسی از مهمترین مواردی است که نمایشنامه نویس باید بداند.(با این تذکر که روانشناسی بدان معنی که در تصورات عوام رسوب کرده است ، اصلا وجود خارجی ندارد!)پرسوناژ ما از نظر روانی دارای خواصی است که بر خلاف جسم ، باید بوسیله ی گفتار و رفتار ش معلوم گردد. گر چه تاثیر بعضی نا هنجاریهای روانی را در جسم نمی توان انکار کرد.
عوامل بروز تفاوتهای فردی در این مقوله :
الف – وراثت .علم ژنتیک را بشناسیم بد نیست . چرا یکی عصبی است؟ یکی خوش مشرب؟چرا یکی با هوش و یکی خنگ ؟و... ب- محیط .یا همان تربیت .که شامل خانواده و مدرسه و دوستان و ....می باشد .اعتراف می کنیم که در شکل گیری یک پرسوناژ بی اثر نیستند از کجا آغاز کنیم؟
استارت نوشتن ،ابتدا ممکن است از جرقه های زیر برگرفته شود.
- شخصیت.
ما گاهی با دیدن یکی شخصیت خاص ،به فکر نوشتن می افتیم.شخصیتی که ما را به خود جلب می کند.و دوست داریم پیرامون او بنویسیم .در این صورت باید یرای این شخصیت ،سایر مشخصه های نمایشی را بسازیم .و او را در موقعیت نمایشی قرار دهیم - موقعیت .
یکی موقعیت خوب می تواند بهانه ی نوشتن باشد .موقعیتی که کمیاب و جذاب است . در اینجا ما باید برای این موقعیت ،شخصیت های مناسب پیدا کنیم .
- مکان . گاهی یکی مکان می تواند ما را به نوشتن وادارد .مکانی که می تواند جای مناسبی برای پرداختن شخصیتها و موقعیتهای نمایشی باشد . - واقعه .
بعضی وقایع دارای دستمایه های نوشتن نمایش می باشند .خواه معاصر یا تاریخی .در اینجا می توان از شخصیتهای واقعی یا تخیلی بهره برد . - موارد بسیاری می تواند برای نویسنده بهانه ی آغاز باشد .حتی خواندن یک داستان ، خاطره ،حادثه .اما آنچه مهم است این است که بعد چکار کنیم. جواب:
لابد شما هم مثل من عقیده دارید که شکسپیر بزرگ نه در دانشکده ی هنر ها ی زیبا نمایش خواند و نه کتاب فن نمایشنامه نویسی لاجوس اگری را مطالعه نمود و نه سری به وبلاگ من زد! پس این نمایشنامه های ماندگار از کجا آمدند؟
جواب:
جوهره اش را داشت .تو هم باید آن را دارا باشی تا نوشتن خود بجوشد .
برگرفته از وبلاگ دنیای هنر
نکاتی چند در باب نمایش نامه خوانی و اقتباس برای نوجوانان
چندین سال است که به همت مدیران محترم حوزه هنری استان زنجان چند همایش نمایشنامه خوانی برگزار گردیده که به نوبه خود تحولی است و از جهاتی حائز اهمیت .از آنجا که اهداف آموزشی در زمینه نمایشنامه خوانی، نمایشنامه نویسی، اقتباس از مجموعه های پرمایه و غنی ادبیات فارسی به منظور مطالعات هنری، زبانشناسی، اجتماعی، و مردمشناسی، برای کودکان، نوجوانان در مقاطع تحصیلی ابتدائی، راهنمایی و دبیرستان و از سویی دیگر گشودن دریچه ای به سوی قلمرویی اطمینان بخش جهت حضور تجربه گرایان حوزة تئاتر و پرفورمنس و ورود ایشان به قلمرو تئاتر حرفه ای ، همه و همه می توانند در زمره دستاوردهای این جشنواره ها باشند لذا در صدد برآمدم بطور اجمال نکاتی را به زبان ساده در خصوص موارد مذکور به استحضار برسانم. تعریف: خواندن دراماتیک و تأثیرگذار یک نمایشنامه مکتوب، قرائت و ترجمان اپیزود یا اپیزودهایی از یک نمایشنامه، خوانش یک طرح نمایشی ،باز خوانی، بازپردازی ویا دکلمه قصه و یا داستانی به صورت دراماتیک به قصد دستیابی به اهداف ویژه ای از قبیل آموزش خواندن در مقاطع تحصیلی پایین و یا مطالعات اجتماعی وآشنایی با قهرمانان تاریخی یا کلیه اهدافی که تئاتر یا پرفورمنس در برمی گیرد را می توان نمایش نامه خوانی نامید مشارکت در ایفای نقش از طریق نمایشنامه خوانی
در نمایشنامه خوانی دو یا چند نفر متن یا متون نمایشی را با استفاده از مهارت های صدا و فن بیان و تانسیونهای(حرکات کوچک وریز) بدنی می خوانند تا به مخاطب القا کنند که فضا و مکان و زمان نمایش و شخصیت و شخصیت پردازی و اکسیون نمایشی را تجسم نمایند. و از آنجا که در چنین اجرائی حرکت کامل به کار نمی آید. بنابراین جلسات تمرین کمتر و آن جلسات معدود نیز محدوداست به تمرین مهارت های بیان واز سوی دیگر چون نمایشنامه خوانان هنگام بازخوانی متن نمایشی نشسته اند و تماشاچی نیز موظف است به تجسم، هیچ صحنه پردازی ، لوازم صحنه، حرکت در صحنه، طراحی لباس و سایر لوازم نیاز نیست، اما چنانچه استفاده از کلاه، عینک، کراوات ویا لوازم کمینه ای که بتواند به مخاطب یا تماشاچی کمک کند تا با یک شخصیت نمایش بیشتر آشنا گردد پس می توان از آنها بهره گرفت.
نویسندگان نمایشنامه های نمایشنامه خوانی نیز با سایر متون نمایشی تفاوتهایی دارند. زیرابرای آفرینش اینگونه متون به منظور ایجاد تخیل و تجسم در ذهن تماشاچی از تکنیک های دیگر تا حدی متمایز بایستی بهره گیرند. مثلاً برای داستانهای تاریخی تأکید بیشتر بر روی بیان ترجمانی صدا است تا تماشاچی زندگی در گذشته را راحت تداعی کند (مثلا گویش رایج مردم در عصر صفویه، ساسانی یا اعصار دیگر تاریخی). از سویی نمایشنامه خوان بیشتر از اینکه مستقیماً با نقش مخاطب رو در رو باشد بایستی بیشتر رو در روی تماشاچی و مستقیما با او صحبت کند. بازیگر بر روی صحنه نقش مخاطب را تماشاگر فرض می نماید ولی در نمایشنامه خوانی مخاطب در تخیل احساسی صحنه مشارکت می نماید مگر اینکه در نمایش اهداف دیگری در جهت دریافت عکس العمل متفاوتی از تماشاچی در نظر گرفته شده باشد. گاهی یک داستان بلند تاریخی را می توان برگزید تا بخش های مهم و جالب تر آن را آداپته نموده و بازخوانی دراماتیک نمود تا نوآموز دبستانی یا راهنمایی که با اصل آثار بزرگ آشنا نیست و توان آشنایی با آن را بطور کامل ندارد از این طریق با آن آثار یا برهه تاریخی آشنا گردد و بدینوسیله در تماشاچی نیز القاء شود که آن اثر را بخوانند.
انتخاب و آماده ساختن نمایشنامه خوان پیش از اینکه نمایشنامه نویس جوان بتواند دست به انتخاب متن وسر انجام اقتباس آن برای نمایشنامه خوانی بزند نکات زیر میتواند به او کمک کند تا با تکنیک های لازم آشنا گردد. در انتخاب نمایشنامه خوان باید نکات زیر رعایت شود: الف: نمایشنامه خوان بایستی توانایی تحلیل شخصیت نمایشنامه را داشته باشدوابعاد شخصیتی آن را به خوبی بشناسد تا بتواند از عهده جان بخشیدن به آن برآید. ب: کار دور میز ، خواندن متن و آشنایی با لحن های مختلف بیان( لحن به معنای بیان موضع گوینده نسبت به شنونده مانند لحن آمرانه فرمانده به سرباز، عاشق به معشوق، وغیره) داشته باشد. ج: نمایش خوان را می توان انتخاب نمود ویا ممکن است خود داوطلب نقش خاصی باشد، پس از انتخاب بایستی خطوط دیالوگ های خود را برجسته نماید وبه او اجازه داد که نقش را در سکوت ابتدا بخواند سپس مراحل خواندن راطی نماید. د: اگر متن مزبور در یک کلاس درس ویا در میان گروه اندکی مخاطب خوانده میشود، انعکاس صدا، عکس العمل احساسی و رفلکس های بدنی میتواند از جهت رفتار شناسی و مطالعه اجتماعی مورد ارزیابی قرار گیرد. ه: از لحاظ فن بیان بایستی نماشنامه خوان دارای رسایی صدا، شمرده گویی،آشنابه طرز تلفظ درست لغات و اصطلاحات رایج و حتی منسوخ، ریتم و ضرب آهنگ گفتاری دراماتیک، و سایر مهارت های بیانی نمایشی باشد. و: اگر متن شاعرانه است نمایشنامه خوان باید در دکلمه اشعار ماهر باشد.
فواید نمایشنامه خوانی به عنوان روشی برای مطالعات اجتماعی
نیاز به آشنایی با تاریخ و پیوند دیروز وامروز ، آشنایی با گویش های دوره های مختلف تاریخی به منظور مطالعات اجتماعی از یک سو و اصل نوشتن ماهرانه متون نمایشی با توجه به اینکه تئاتر یک ارگان مدرن و کارآمد بسیار موثر در فرایند گفتمان سازی در راستای مدرن سازی جامعه از سوی دیگر انکار ناپذیر است. یافتن متنی برای کودکان به قصد اقتباس بیش از هر چیز نیازمند است به خواندن یک داستان تاریخی طولانی. این امر سبب آشنایی ایشان با نحوه زندگی گذشتگان می گردد. برای تحلیل دقیق برهه ای از تاریخ ویا شخصیت های آن دوره نمایش خوان بایستی آشنا باشد با بستر تاریخی و سایر دلایل برای ارائه صحنه اداپته شده برای القا احساس لازم و فهم درستی از آن لحظه تاریخی منتخب . بسیاری از قصه های تاریخی کلمات و اصطلاحات ویژه دوره خاصی را معرفی می نمایند که در زمان حاضر دیگر به کار نمی روند و کاربرد دوباره آنها دایره واژگانی دانش آموز و مخاطب را ارتقا میدهد. نویسندگی خلاق و موثر و خوانش انتقادی متون از اهداف مهم مطالعات اجتماعی است. بنا بر این اگر متنی در این راستا انتخاب گردیده تا هدف مذبور را با دراماتیزه کردن آن بخش از داستان تاریخی تامین نماید پس نمایشنامه نویس بایستی : دیالوگ های راوی را بنگارد، مقدمه ای برای معرفی شخصیت نیاز است و روند متوالی رویدادها به لحاظ زمان، مکان، و علت و معلول بایستی (در نمایشنامه های کلاسیک) به اطلاع تماشاچی برسد. گره های درونی نیز بایستی در نوشته افزوده گردد تا متن خوان بتواند توصیفات لازم را در اختیار تماشاچی بگذارد و دیالوگ های پایانی بایستی در پی تعلیقی باشد که تماشاچی را به شکلی منطقی از لحاظ اندیشه و احساس درگیر کرده و تا پایان همراه خود راهبری نماید. برای تماشاچی نیز بایستی فضایی در نظر گرفته شود که به راحتی و با دقت هرچه بیشتر به تخیل و تجسم صحنه پرداخته و توجیه منطقی برای کنش های کیفی نمایشی بیابد. طرز نشستن برای نمایشنامه خوان بسیار اهمیت دارد. نشستن روی کف صحنه، صندلی یا سه پایه می توانند گویای تفاوتهای بارزی باشد مانند تفاوت های سنی، اهمیت شخصیت در صحنه و یا روابط بین شخصیت های نمایش. مثلا یک خانواده به این ترتیب می توانند بر روی صحنه نشینید. فرزندان کف صحنه، والدین بر روی صندلی و پدر و مادر بزرگ بر روی صندلی راحتی چنانچه لازم باشد. مسیر ورود به صحنه و خروج از آن از اهمیت برخوردار است. همه شخصیتها بایستی روبروی تماشاچی کنار تریبون یا جایی پشت تریبون بنشینند. معرفی شخصیت ها توسط راوی با سر تکان دادن شخصیت ها برای تشخیص نقش آنها می تواند انجام پذیرد. برای حفظ تشابه با تماشاچی از لحاظ ظاهر لباس اصلاً لازم نیست . پوشیدن تی شرت یا هرگونه زینت آلات اضافی لازم نیست. استفاده از تصویر لازم نیست. به هنگام خواندن نمایش بازیگر حق ندارد (همانند سبک های رئالیستی)با هر چیز یا هر صدایی باعث اختلال ذهنی تماشاچی گردد. مناسب است که طرز نوشتار متن در همه نسخه های متن نمایش که در دست بازیگران است یکسان باشد. همه نوشته ها در 2 ستون از وسط تا شده باشد و در جلدی سیاه قرار داشته باشند. نمایشنامه خوانان نبایستی با همدیگر همزمان ورق بزنند. دیالوگ ها بایستی برای تماشاچیان (بویژه با تناسب سنی) آشنا باشد و نیازی به تعمق زیاد برای یافتن معنا نداشته باشند. فرا افکندن صدا بخشی ضروری است برای نمایشنامه خوان و متن خوان بایستی چنان به متن مسلط باشد که تنها با یک نگاه همه خط های آن را تداعی کرده و رو در روی تماشاچی دیالوگ ها را بگوید تا هم رساتر گردد وهم تاثیر بخش تر. خواننده متن بایستی شخصیت ها را بخوبی بشناسد تا احساسات و ابعاد شخصیتی را به تصویر بکشد. همه نمایشنامه خوانان بایستی هوشیار بوده و بدقت به دیالوگ های دیگر نمایشنامه خوانان توجه داشته باشند. چنانچه فرد یا افرادی که متن می خوانند بی توجه بوده و احساس خستگی و ملال را از خود بروز دهند هیجان و مشارکت تماشاچی مختل خواهد شد.
انتخاب صحنه هایی از رمانهای تاریخی یا زندگینامه ها برای اقتباس یا آداپته.
اگر متن مورد نظر برای نمایشنامه خوانی برای جلب توجه تماشاچی به یک رویداد تاریخی مهم یا یک شخصیت مهم و یا یک دوره خاص تاریخی برگزیده شده باشد گزینش صحنه منظور بسیار مهم است. گرچه قصه تاریخی که در آن دیالوگ جریان داستان را بیشتر به پیش می برد تا توصیفات،راحت تر آداپته می شود اما در این خصوص می توان از زندگینامه ها و افسانه ها نیز استفاده نمود. آن صحنه مورد برای آداپته بایستی قابلیت و جذابیت دراماتیک نیز داشته باشد. چه متنی جاذبه دراماتیک دارد؟ متنی که کشمکش در آن برجستگی ویژه ای داشته باشد. کشمکش می تواند لزوماً فیزیکی و عینی نباشد. هرچه تعداد شخصیت ها کمتر و میزان گفتگوها نیز بیشتر باشد آن صحنه در متن داستان تاریخی آسانتر آداپته دراماتیک می گردد. و اگر سهم گفتار راوی زیادتر باشد درگیری مخاطب (تماشاچی) در تجسم صحنه ها کاهش می یابد. تعداد زیاد شخصیت ها باعث تأخیر و یا عدم تشخیص روابط بینابینی آنها توسط تماشاچی در زمان مناسب گردد. پیشنهاداتی برای نگارش متون نمایشنامه خوانی
در اینجا تکنیک هایی برای ورود به قلمرو متون مناسب نمایشنامه خوانی ارائه می گردد: 1- تمامی متن منتخب را که قصد برگزیدن صحنه ای از آنرا برای آداپته نمودن دارید بطور کامل بخوانید و اطمینان بیابید که صحنه مورد نظر به تماشاچی کمک خواهد کرد که تصاویر ذهنی از آن زمان و دوره تاریخی و تجسمی از سبک زندگی آن دوره را در خواهند یافت. 2- بهتر است از بخش آغازین کتاب صحنه ای را برگزینند تا همه طرح و داستان لو نرود (برملا نشود) پس در خواندن مجدد آن صحنه با توجه به در نظر گرفتن مخاطب فرضی مورد نظر خود و قدرت درک آنها گفتگوها را انتخاب کرده و با قلم مناسب آنها را های لایت کنید. 3- دوباره آن قسمت را بخوانید و توصیفات یا گفتگوهایی که به شناخت بیشتر شخصیت های نمایش و یا پیش بردن جریان رویداد کمکی نمی کنند را حذف کنید. 4- یک راوی بیافرینید تا اعمال نمایشی و گذر زمان را خلاصه نماید. 5- گرچه در متن داستانی مذکور تاریخی ممکن است اسامی درج نشده باشد بهتر است شما برای هر خط دیالوگ اسامی شخصیت هارا درج نمائید. و هر شخصیت، دیگری را با اسم مورد خطاب قرار دهد زیرا شخصیت نمایشنامه خوان روبروی تماشاچی قرار دارد و نه روبروی شخصیت. بدینوسیله یکدیگر را با نام خطاب کردن می تواند به مشارکت تماشاچی یاری رساند. 6- اگر زبان گفتگو کنندگان در داستان تاریخی مستعمل شده و دیگر رواج ندارد. ضمن حفظ حداکثری واژگان و ساختارجملات، بایستی دیالوگ ها از فهم تماشاچی ها خارج نباشد در غیر اینصورت می توان برخی از واژگان را با واژه های جدید جایگزین کرد به نحوی که به اصل مضمون تاریخی صدمه نرسد. 7- اگر صحنه مذکور پر است از تعداد زیادی شخصیت، شما مجازید که شخصیت های غیر مهم و کوچکتر را حذف نموده و دیالوگ های آنها را با رعایت هویت مشترکشان به شخصیت بزرگتری ببخشید. 8- توصیف و دستور صحنه های مربوط به لحن صدا، ژست های لازم و یا میمیک صورت را در پرانتز به متن بیافزائید تا نمایشنامه خوان در ایفای نقش و خواندن آن یاری کند. این توصیفات پس از ذکر نام شخصیت و قبل از دیالوگ بایستی درج گردد و چنانچه در بیان، میان دیالوگ تغییر لحنی لازم است توصیف های مذکور در پرانتز در میان دیالوگ در پرانتز درج گردد. 9- چنانچه برای یک شخصیت به هنگام بیان ارتباط در سکوت مورد نیاز است بایستی نام آن شخصیت را در جای مناسب متن برجسته نوشت چنانکه گویی سخن می گوید و به جای درج دیالوگ توصیفات لازم را درج نمائید. 10- متن را در کاغذ قطع معمولی از وسط تا شده برای درج دیالوگ در دو ستون به شکل جزوه درسی درآورید. 11- در ابتدای متن، نحوه نشستن را (بر روی صحنه، سرپا یا کف صحنه) برای هر نفر ذکر نمائید. 12- راوی در آغاز سخن بایستی ذکر کند که متن نمایشی را در کدام قصة تاریخی برگرفته است. نام نویسنده آن و نام هر شخصیت که توسط نمایشنامه خوان نقش او خوانده شود بایستی معرفی گردد. گاهی یک معرفی کوتاه واجمالی از شخصیت می تواند تماشاچی را بسیار یاری نماید. راوی گاهی می تواند با ذکر توضیحاتی به تجسم و تخیل صحنه به تماشاچی کمک کند. 13- چنانچه داستانی (البته در موارد بسیار نادری) با زاویه دید اول شخص روایت گردیده باشد دیگر لزومی ندارد برای متن نمایش راوی در نظر گرفت. و در چنین مواردی گاهی بجای راوی یک شخصیت نمایشنامه خوان می تواند به معرفی شخصیت دیگر بپردازد و صحنه را هدایت کند. 14- بطور معمول راوی بایستی با یک خلاصه ای آن صحنه برگزیده را به رویداد احتمالی بعدی پیوند زده و نمایشنامه خوانی را پایان بخشد. به هر حال نباید صحنه های زیادی از طرح داستان برملا گردد بطوری که خواننده دیگر نیازی به خواندن کتاب در خود نبیند
سوالی که اگر پاسخی برایش یافت شود ،مسئله ی اصلی نمایشنامه نویسی حل خواهد شد .ما باید به چه نوشته ای نمایشنامه بگوییم؟ تفاوتهای اساسی نمایشنامه با سایر انواع ادبی در چه فاکتورهایی خلاصه می گردد؟
ابتدا باید اعتراف کرد که رکن اصلی یک نمایش ،بازیگر است.بازیگر در هر شرایط و زمان و مکانی می تواند نمایش برپا کند.این نمایش حتی می تواند بر پایه ی بداهه باشد (مثال بارز آن نمایشهای ایرانی از قبیل تخت حوضی و میدانی است)با این وصف نمایشنامه وقتی می تواند خودی نشان دهد که عرصه ای مناسب برای بازی و جلب تماشاچی و ارائه ی ایده ایجاد کند .و دارای مختصات ویژه ای باشد : 1- اصالت داشته باشد .بدین معنی که نو باشد .حتی المقدور پیش از این یا نوشته نشده باشد ،یا از زاویه ای نو به موضوع نگاه شده باشد .
2- از تکنیک مناسب برخوردار باشد .حکایت ظرف و مظروف .بعضی متنهای نمایشی دارای بار موضوعی بالا و ایده ای وسیع می باشند اما در ساختاری ضعیف و تکنیکی نا مناسب نوشته می شوند . 3- نویسنده به موضوع احاطه ی کامل داشته باشد .مطلع بودن از علوم انسانی و سایر علوم مرتبط با آنچه در نمایشنامه نوشته شده است ، به واقع نمایی آن کمک بسیاری می کند . 4- نمایشنامه دارای زیر ساخت واقع نمایی باشد .این موضوع با واقع گرایی متفاوت است .واقع نمایی یعنی اتفاق افتادنی .مهم نیست در چه سبکی می نویسیم ،اما مهم آن است که جوری وقایع بیان شود که برای بیننده یا خواننده موجه باشد و قابل باور .که این مسئله به ساختار برمی گردد. 5- فاکتورهای جذب مخاطب را دارا باشد .این یکی از مهمترین موارد در نمایشنامه نویسی است که اغلب از آن به عنوان موردی پیش پا افتاده یاد می کنند .در حالی که به نظر نگارنده یک مورد اساسی و مهم می باشد .مواردی مثل طنز ،تعلیق ،شخصیتهای بکر و جذاب و...نباید فراموش شود .زیرا ما باید ابتدا تماشاگر را روی صندلی بنشانیم ،بعد برایش از موضوعات مهیب حرف بزنیم.
نکاتی چند در باب نمایش نامه خوانی و اقتباس برای نوجوانان
چندین سال است که به همت مدیران محترم حوزه هنری استان زنجان چند همایش نمایشنامه خوانی برگزار گردیده که به نوبه خود تحولی است و از جهاتی حائز اهمیت .از آنجا که اهداف آموزشی در زمینه نمایشنامه خوانی، نمایشنامه نویسی، اقتباس از مجموعه های پرمایه و غنی ادبیات فارسی به منظور مطالعات هنری، زبانشناسی، اجتماعی، و مردمشناسی، برای کودکان، نوجوانان در مقاطع تحصیلی ابتدائی، راهنمایی و دبیرستان و از سویی دیگر گشودن دریچه ای به سوی قلمرویی اطمینان بخش جهت حضور تجربه گرایان حوزة تئاتر و پرفورمنس و ورود ایشان به قلمرو تئاتر حرفه ای ، همه و همه می توانند در زمره دستاوردهای این جشنواره ها باشند لذا در صدد برآمدم بطور اجمال نکاتی را به زبان ساده در خصوص موارد مذکور به استحضار برسانم. تعریف: خواندن دراماتیک و تأثیرگذار یک نمایشنامه مکتوب، قرائت و ترجمان اپیزود یا اپیزودهایی از یک نمایشنامه، خوانش یک طرح نمایشی ،باز خوانی، بازپردازی ویا دکلمه قصه و یا داستانی به صورت دراماتیک به قصد دستیابی به اهداف ویژه ای از قبیل آموزش خواندن در مقاطع تحصیلی پایین و یا مطالعات اجتماعی وآشنایی با قهرمانان تاریخی یا کلیه اهدافی که تئاتر یا پرفورمنس در برمی گیرد را می توان نمایش نامه خوانی نامید.
مشارکت در ایفای نقش از طریق نمایشنامه خوانی
در نمایشنامه خوانی دو یا چند نفر متن یا متون نمایشی را با استفاده از مهارت های صدا و فن بیان و تانسیونهای(حرکات کوچک وریز) بدنی می خوانند تا به مخاطب القا کنند که فضا و مکان و زمان نمایش و شخصیت و شخصیت پردازی و اکسیون نمایشی را تجسم نمایند. و از آنجا که در چنین اجرائی حرکت کامل به کار نمی آید. بنابراین جلسات تمرین کمتر و آن جلسات معدود نیز محدوداست به تمرین مهارت های بیان واز سوی دیگر چون نمایشنامه خوانان هنگام بازخوانی متن نمایشی نشسته اند و تماشاچی نیز موظف است به تجسم، هیچ صحنه پردازی ، لوازم صحنه، حرکت در صحنه، طراحی لباس و سایر لوازم نیاز نیست، اما چنانچه استفاده از کلاه، عینک، کراوات ویا لوازم کمینه ای که بتواند به مخاطب یا تماشاچی کمک کند تا با یک شخصیت نمایش بیشتر آشنا گردد پس می توان از آنها بهره گرفت.
نویسندگان نمایشنامه های نمایشنامه خوانی نیز با سایر متون نمایشی تفاوتهایی دارند. زیرابرای آفرینش اینگونه متون به منظور ایجاد تخیل و تجسم در ذهن تماشاچی از تکنیک های دیگر تا حدی متمایز بایستی بهره گیرند. مثلاً برای داستانهای تاریخی تأکید بیشتر بر روی بیان ترجمانی صدا است تا تماشاچی زندگی در گذشته را راحت تداعی کند (مثلا گویش رایج مردم در عصر صفویه، ساسانی یا اعصار دیگر تاریخی). از سویی نمایشنامه خوان بیشتر از اینکه مستقیماً با نقش مخاطب رو در رو باشد بایستی بیشتر رو در روی تماشاچی و مستقیما با او صحبت کند. بازیگر بر روی صحنه نقش مخاطب را تماشاگر فرض می نماید ولی در نمایشنامه خوانی مخاطب در تخیل احساسی صحنه مشارکت می نماید مگر اینکه در نمایش اهداف دیگری در جهت دریافت عکس العمل متفاوتی از تماشاچی در نظر گرفته شده باشد. گاهی یک داستان بلند تاریخی را می توان برگزید تا بخش های مهم و جالب تر آن را آداپته نموده و بازخوانی دراماتیک نمود تا نوآموز دبستانی یا راهنمایی که با اصل آثار بزرگ آشنا نیست و توان آشنایی با آن را بطور کامل ندارد از این طریق با آن آثار یا برهه تاریخی آشنا گردد و بدینوسیله در تماشاچی نیز القاء شود که آن اثر را بخوانند.
انتخاب و آماده ساختن نمایشنامه خوان پیش از اینکه نمایشنامه نویس جوان بتواند دست به انتخاب متن وسر انجام اقتباس آن برای نمایشنامه خوانی بزند نکات زیر میتواند به او کمک کند تا با تکنیک های لازم آشنا گردد. در انتخاب نمایشنامه خوان باید نکات زیر رعایت شود: الف: نمایشنامه خوان بایستی توانایی تحلیل شخصیت نمایشنامه را داشته باشدوابعاد شخصیتی آن را به خوبی بشناسد تا بتواند از عهده جان بخشیدن به آن برآید. ب: کار دور میز ، خواندن متن و آشنایی با لحن های مختلف بیان( لحن به معنای بیان موضع گوینده نسبت به شنونده مانند لحن آمرانه فرمانده به سرباز، عاشق به معشوق، وغیره) داشته باشد. ج: نمایش خوان را می توان انتخاب نمود ویا ممکن است خود داوطلب نقش خاصی باشد، پس از انتخاب بایستی خطوط دیالوگ های خود را برجسته نماید وبه او اجازه داد که نقش را در سکوت ابتدا بخواند سپس مراحل خواندن راطی نماید. د: اگر متن مزبور در یک کلاس درس ویا در میان گروه اندکی مخاطب خوانده میشود، انعکاس صدا، عکس العمل احساسی و رفلکس های بدنی میتواند از جهت رفتار شناسی و مطالعه اجتماعی مورد ارزیابی قرار گیرد. ه: از لحاظ فن بیان بایستی نماشنامه خوان دارای رسایی صدا، شمرده گویی،آشنابه طرز تلفظ درست لغات و اصطلاحات رایج و حتی منسوخ، ریتم و ضرب آهنگ گفتاری دراماتیک، و سایر مهارت های بیانی نمایشی باشد. و: اگر متن شاعرانه است نمایشنامه خوان باید در دکلمه اشعار ماهر باشد.
فواید نمایشنامه خوانی به عنوان روشی برای مطالعات اجتماعی
نیاز به آشنایی با تاریخ و پیوند دیروز وامروز ، آشنایی با گویش های دوره های مختلف تاریخی به منظور مطالعات اجتماعی از یک سو و اصل نوشتن ماهرانه متون نمایشی با توجه به اینکه تئاتر یک ارگان مدرن و کارآمد بسیار موثر در فرایند گفتمان سازی در راستای مدرن سازی جامعه از سوی دیگر انکار ناپذیر است. یافتن متنی برای کودکان به قصد اقتباس بیش از هر چیز نیازمند است به خواندن یک داستان تاریخی طولانی. این امر سبب آشنایی ایشان با نحوه زندگی گذشتگان می گردد. برای تحلیل دقیق برهه ای از تاریخ ویا شخصیت های آن دوره نمایش خوان بایستی آشنا باشد با بستر تاریخی و سایر دلایل برای ارائه صحنه اداپته شده برای القا احساس لازم و فهم درستی از آن لحظه تاریخی منتخب . بسیاری از قصه های تاریخی کلمات و اصطلاحات ویژه دوره خاصی را معرفی می نمایند که در زمان حاضر دیگر به کار نمی روند و کاربرد دوباره آنها دایره واژگانی دانش آموز و مخاطب را ارتقا میدهد. نویسندگی خلاق و موثر و خوانش انتقادی متون از اهداف مهم مطالعات اجتماعی است. بنا بر این اگر متنی در این راستا انتخاب گردیده تا هدف مذبور را با دراماتیزه کردن آن بخش از داستان تاریخی تامین نماید پس نمایشنامه نویس بایستی : دیالوگ های راوی را بنگارد، مقدمه ای برای معرفی شخصیت نیاز است و روند متوالی رویدادها به لحاظ زمان، مکان، و علت و معلول بایستی (در نمایشنامه های کلاسیک) به اطلاع تماشاچی برسد. گره های درونی نیز بایستی در نوشته افزوده گردد تا متن خوان بتواند توصیفات لازم را در اختیار تماشاچی بگذارد و دیالوگ های پایانی بایستی در پی تعلیقی باشد که تماشاچی را به شکلی منطقی از لحاظ اندیشه و احساس درگیر کرده و تا پایان همراه خود راهبری نماید. برای تماشاچی نیز بایستی فضایی در نظر گرفته شود که به راحتی و با دقت هرچه بیشتر به تخیل و تجسم صحنه پرداخته و توجیه منطقی برای کنش های کیفی نمایشی بیابد. طرز نشستن برای نمایشنامه خوان بسیار اهمیت دارد. نشستن روی کف صحنه، صندلی یا سه پایه می توانند گویای تفاوتهای بارزی باشد مانند تفاوت های سنی، اهمیت شخصیت در صحنه و یا روابط بین شخصیت های نمایش. مثلا یک خانواده به این ترتیب می توانند بر روی صحنه نشینید. فرزندان کف صحنه، والدین بر روی صندلی و پدر و مادر بزرگ بر روی صندلی راحتی چنانچه لازم باشد. مسیر ورود به صحنه و خروج از آن از اهمیت برخوردار است. همه شخصیتها بایستی روبروی تماشاچی کنار تریبون یا جایی پشت تریبون بنشینند. معرفی شخصیت ها توسط راوی با سر تکان دادن شخصیت ها برای تشخیص نقش آنها می تواند انجام پذیرد. برای حفظ تشابه با تماشاچی از لحاظ ظاهر لباس اصلاً لازم نیست . پوشیدن تی شرت یا هرگونه زینت آلات اضافی لازم نیست. استفاده از تصویر لازم نیست. به هنگام خواندن نمایش بازیگر حق ندارد (همانند سبک های رئالیستی)با هر چیز یا هر صدایی باعث اختلال ذهنی تماشاچی گردد. مناسب است که طرز نوشتار متن در همه نسخه های متن نمایش که در دست بازیگران است یکسان باشد. همه نوشته ها در 2 ستون از وسط تا شده باشد و در جلدی سیاه قرار داشته باشند. نمایشنامه خوانان نبایستی با همدیگر همزمان ورق بزنند. دیالوگ ها بایستی برای تماشاچیان (بویژه با تناسب سنی) آشنا باشد و نیازی به تعمق زیاد برای یافتن معنا نداشته باشند. فرا افکندن صدا بخشی ضروری است برای نمایشنامه خوان و متن خوان بایستی چنان به متن مسلط باشد که تنها با یک نگاه همه خط های آن را تداعی کرده و رو در روی تماشاچی دیالوگ ها را بگوید تا هم رساتر گردد وهم تاثیر بخش تر. خواننده متن بایستی شخصیت ها را بخوبی بشناسد تا احساسات و ابعاد شخصیتی را به تصویر بکشد. همه نمایشنامه خوانان بایستی هوشیار بوده و بدقت به دیالوگ های دیگر نمایشنامه خوانان توجه داشته باشند. چنانچه فرد یا افرادی که متن می خوانند بی توجه بوده و احساس خستگی و ملال را از خود بروز دهند هیجان و مشارکت تماشاچی مختل خواهد شد.
انتخاب صحنه هایی از رمانهای تاریخی یا زندگینامه ها برای اقتباس یا آداپته.
اگر متن مورد نظر برای نمایشنامه خوانی برای جلب توجه تماشاچی به یک رویداد تاریخی مهم یا یک شخصیت مهم و یا یک دوره خاص تاریخی برگزیده شده باشد گزینش صحنه منظور بسیار مهم است. گرچه قصه تاریخی که در آن دیالوگ جریان داستان را بیشتر به پیش می برد تا توصیفات،راحت تر آداپته می شود اما در این خصوص می توان از زندگینامه ها و افسانه ها نیز استفاده نمود. آن صحنه مورد برای آداپته بایستی قابلیت و جذابیت دراماتیک نیز داشته باشد. چه متنی جاذبه دراماتیک دارد؟ متنی که کشمکش در آن برجستگی ویژه ای داشته باشد. کشمکش می تواند لزوماً فیزیکی و عینی نباشد. هرچه تعداد شخصیت ها کمتر و میزان گفتگوها نیز بیشتر باشد آن صحنه در متن داستان تاریخی آسانتر آداپته دراماتیک می گردد. و اگر سهم گفتار راوی زیادتر باشد درگیری مخاطب (تماشاچی) در تجسم صحنه ها کاهش می یابد. تعداد زیاد شخصیت ها باعث تأخیر و یا عدم تشخیص روابط بینابینی آنها توسط تماشاچی در زمان مناسب گردد. پیشنهاداتی برای نگارش متون نمایشنامه خوانی
در اینجا تکنیک هایی برای ورود به قلمرو متون مناسب نمایشنامه خوانی ارائه می گردد: 1- تمامی متن منتخب را که قصد برگزیدن صحنه ای از آنرا برای آداپته نمودن دارید بطور کامل بخوانید و اطمینان بیابید که صحنه مورد نظر به تماشاچی کمک خواهد کرد که تصاویر ذهنی از آن زمان و دوره تاریخی و تجسمی از سبک زندگی آن دوره را در خواهند یافت. 2- بهتر است از بخش آغازین کتاب صحنه ای را برگزینند تا همه طرح و داستان لو نرود (برملا نشود) پس در خواندن مجدد آن صحنه با توجه به در نظر گرفتن مخاطب فرضی مورد نظر خود و قدرت درک آنها گفتگوها را انتخاب کرده و با قلم مناسب آنها را های لایت کنید. 3- دوباره آن قسمت را بخوانید و توصیفات یا گفتگوهایی که به شناخت بیشتر شخصیت های نمایش و یا پیش بردن جریان رویداد کمکی نمی کنند را حذف کنید. 4- یک راوی بیافرینید تا اعمال نمایشی و گذر زمان را خلاصه نماید. 5- گرچه در متن داستانی مذکور تاریخی ممکن است اسامی درج نشده باشد بهتر است شما برای هر خط دیالوگ اسامی شخصیت هارا درج نمائید. و هر شخصیت، دیگری را با اسم مورد خطاب قرار دهد زیرا شخصیت نمایشنامه خوان روبروی تماشاچی قرار دارد و نه روبروی شخصیت. بدینوسیله یکدیگر را با نام خطاب کردن می تواند به مشارکت تماشاچی یاری رساند. 6- اگر زبان گفتگو کنندگان در داستان تاریخی مستعمل شده و دیگر رواج ندارد. ضمن حفظ حداکثری واژگان و ساختارجملات، بایستی دیالوگ ها از فهم تماشاچی ها خارج نباشد در غیر اینصورت می توان برخی از واژگان را با واژه های جدید جایگزین کرد به نحوی که به اصل مضمون تاریخی صدمه نرسد. 7- اگر صحنه مذکور پر است از تعداد زیادی شخصیت، شما مجازید که شخصیت های غیر مهم و کوچکتر را حذف نموده و دیالوگ های آنها را با رعایت هویت مشترکشان به شخصیت بزرگتری ببخشید. 8- توصیف و دستور صحنه های مربوط به لحن صدا، ژست های لازم و یا میمیک صورت را در پرانتز به متن بیافزائید تا نمایشنامه خوان در ایفای نقش و خواندن آن یاری کند. این توصیفات پس از ذکر نام شخصیت و قبل از دیالوگ بایستی درج گردد و چنانچه در بیان، میان دیالوگ تغییر لحنی لازم است توصیف های مذکور در پرانتز در میان دیالوگ در پرانتز درج گردد. 9- چنانچه برای یک شخصیت به هنگام بیان ارتباط در سکوت مورد نیاز است بایستی نام آن شخصیت را در جای مناسب متن برجسته نوشت چنانکه گویی سخن می گوید و به جای درج دیالوگ توصیفات لازم را درج نمائید. 10- متن را در کاغذ قطع معمولی از وسط تا شده برای درج دیالوگ در دو ستون به شکل جزوه درسی درآوری� PHARMATON Original
دارای مجوز وزارت و با توضیحات فارسی شماره ثبت ورود دارو به ایران IRC : 1228027130  نام محصول: مینرال ژریاتریک فارماتون(فارماتون) کشور سازنده: سوئیس نوع بسته بندی: کپسولی-30عددی-50عددی-100عددی ویژگی و کارایی: مولتی ویتامین-این دارو به دلیل فرم خاص دارویی، سوسپانسیون درون کپسول نرم، دارای فراهمی زیستی بسیار خوبی است و جزو مقبولترین مولتی ویتامین ها در کشور است.فارماتون دارای چهار گروه ماده ی فعال است:: 1- عصاره جینسنگ با غلظت بالا. 2- دی متیل آمینو اتانول بی تارتارات. 3- مواد دخیل در متابولیسم. (ویتامین ها، مواد معدنی، عناصر کمیاب) 4- مواد موثر در متابولیسم چربی ها که سبب برداشت یا کاهش ذخابر چربی کبد می شوند.(کولین، اینوزیتول، لینولئیک اسید)  نکته : فارماتون به دلیل مواد تشکیل دهنده ی آن در افراد میانسال و جوانتر که به دلیل فعالیتهای بیش از اندازه فکری و بدنی دچار استرس می باشند، نیز مورد استفاده است. در این ترکیب دارویی حدود ۲۰ نوع ویتامین و ماده ی معدنی مناسب برای بدن انسان وجود دارد که می تواند کمبود ویتامین های ناشی از سو تغذیهیا سو جذب را برطرف نماید.  نحوه مصرف فارماتون:: ابتدا روزی دو کپسول، یکی همراه صبحانه و یکی همراه ناهار، برای دو تا سه هفته، بعد از این مدت روزی یک کپسول همراه صبحانه مصرف می شودنکات و اطلاعات مهم در مورد قرص فارماتون: 1- بهترین زمان برای مصرف ویتامین و مکمل های معدنی مانند فارمتون در هنگام صرف غذاست. اگر آنها را با شکم خالی مصرف کنید، ممکن است بدنتان نتواند به خوبی آنراجذب کند و دچار ناراحتی های معده شوید. 2- فارماتون داروی چاقی نیست. سوخت و ساز را بهبود می بخشد و مثل همه مولتیویتامین ها اشتها آور است  موارد منع مصرف فارماتون:: کسانی که مشکلات کلیوی دارند. کسانی که مشکلاتی درافزایش جذب اهن دارند، مانند هموکروماتوزیسکسانی که سطح کلسیم ادرار یا خونشان بالاست. کسانی که به مواد ساخته شده در این دارو حساسیت دارند.کسانی که به سویا یا بادام زمینی حساسیت دارند نباید این کپسول را مصرف کنند. هشدار : فارماتون تقلبی نخرید زیرا در صورت نداشتن عوارض نیز مصرف یا عدم مصرف آن تفاوتی برای شما نخواهد داشت !! تشخیص فارماتون اصل از تقلبیبرروی کپسول های سافت ژل فارماتون اصلی کلمه فارماتون به لاتین به صورت برجسته حک شده است. نمونه اصلی در یک طرف فارسی نویس دارد.بر روی درب محصول نام فارماتون درج شده است.
شما میتوانید برای اطلاع از دیگر ویتامین ها به سایت دیگر مجموعه بادی فیتنس به آدرس www.multivitamine.blogfa.com مراجعه فرمایید. ------------------------------------------------------------------------شما میتوانید در صورت تمایل به اطلاع از دیگر مکمل های غذایی,بدنسازی,فیتنس,چاقی,لاغری و.... به سایت های مجموعه بزرگ ""بادی فیتنس"" مراجعه یا با شماره تلفن09128396039 تماس بگیرید. ﺧﺒﺮﻧﮕﺎﺭ ﺍﻋﺰﺍﻣﯽ ﮐﺮﺩﭘﺮﺱ ﺑﻪ ﮐﺮﮐﻮﮎ/
ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ ﺣﻤﻠﻪ ﺩﺍﻋﺶ ﺑﻪ ﮐﺮﮐﻮﮎ
ﺳﺮﻭﯾﺲ ﻋﺮﺍﻕ ﻭ ﺍﻗﻠﯿﻢ ﮐﺮﺩﺳﺘﺎﻥ - ﺩﺍﻋﺶ
ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺗﺎﺭﯾﮑﯽ ﺷﺐ ﻭ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﻧﻔﻮﺫﯼ
ﻭﺍﺭﺩ ﺷﻬﺮ ﮐﺮﮐﻮﮎ ﺷﺪ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﭼﻨﺪ
ﻧﻘﻄﻪ ﻭ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﺟﻨﮕﯽ ﺷﺪﯾﺪ، ﺩﺭ ﻧﻬﺎﯾﺖ
ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﻭ ﻧﻘﺎﻁ ﺗﺼﺮﻑ ﺷﺪﻩ ﺍﺯ
ﺳﻮﯼ ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ ﮐُﺮﺩ ﺑﺎﺯﭘﺲ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ.
ﺑﻪ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺧﺒﺮﻧﮕﺎﺭ ﺍﻋﺰﺍﻣﯽ ﮐﺮﺩﭘﺮﺱ ﺑﻪ
ﮐﺮﮐﻮﮎ، ﺩﺭ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺳﺎﻋﺎﺕ ﺑﺎﻣﺪﺍﺩ ﺭﻭﺯ ﺟﻤﻌﻪ
30 ﻣﻬﺮ21/ ﺍﮐﺘﺒﺮ، ﺗﺮﻭﺭﯾﺴﺖ ﻫﺎﯼ ﺩﺍﻋﺶ
ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﺑﺎ ﮐﻤﮏ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﻧﻔﻮﺫﯼ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ
ﺩﺍﺧﻞ ﮐﺮﮐﻮﮎ، ﻭﺍﺭﺩ ﺷﻬﺮ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺗﺼﺮﻑ
8 ﻣﺤﻠﻪ ﻭ 5 ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ، ﺟﻨﮓ ﺗﻤﺎﻡ ﻋﯿﺎﺭﯼ ﺭﺍ
ﻋﻠﯿﻪ ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ ﺍﻣﻨﯿﺘﯽ، ﭘﻠﯿﺲ ﻭ ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ
ﭘﯿﺸﻤﺮﮒ ﮐﺮﺩ ﺷﺮﻭﻉ ﮐﻨﻨﺪ.
ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺗﻮﺿﯿﺤﺎﺕ ﻣﺤﻤﺪ ﻧﺠﺎﺗﯽ ﻣﺴﺌﻮﻝ
ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ ﺍﻣﻨﯿﺘﯽ ﺣﺰﺏ ﺩﻣﮑﺮﺍﺕ )ﻣﻮﺳﻮﻡ ﺑﻪ
ﺁﺳﺎﯾﺶ( ﺩﺭ ﮐﺮﮐﻮﮎ، ﺗﺮﻭﺭﯾﺴﺖ ﻫﺎﯼ ﺩﺍﻋﺶ
ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺗﺎﺭﯾﮑﯽ ﺷﺐ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﻬﺮ ﺷﺪﻩ ﻭ
ﺍﻟﻠﻪ ﺍﮐﺒﺮ ﮔﻮﯾﺎﻥ ﻗﺼﺪ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺭﻋﺐ ﻭ ﻭﺣﺸﺖ
ﺭﺍ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﺣﮑﻢ ﻓﺮﻣﺎ ﮐﻨﻨﺪ. ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﻧﯿﻤﻪ
ﺷﺐ ﺩﺍﻋﺶ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ﻗﺪﯾﻤﯽ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﭘﻠﯿﺲ
ﮐﺮﮐﻮﮎ، ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺁﻣﻮﺯﺵ
ﮐﺮﮐﻮﮎ، ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻣﻘﺮﻫﺎﯼ ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ ﺍﻣﻨﯿﺘﯽ،
ﻫﺘﻞ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﺟﻤﻬﻮﺭﯼ ﮐﺮﮐﻮﮎ،
ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻣﻘﺮﻫﺎﯼ ﺍﺗﺤﺎﺩﯾﻪ ﻣﯿﻬﻨﯽ ﻭ ﭼﻨﺪ
ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ﻧﯿﻤﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺭﺍ ﺗﺼﺮﻑ ﮐﺮﺩ.
ﭘﺲ ﺍﺯ ﺷﻨﯿﺪﻩ ﺷﺪﻥ ﺻﺪﺍﯼ ﺗﯿﺮﺍﻧﺪﺍﺯﯼ،
ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ ﺍﻣﻨﯿﺘﯽ ﻭﺍﺭﺩ ﻋﻤﻞ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺩﺭ ﻣﺤﻞ
ﻫﺎ ﻣﺴﺘﻘﺮ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺑﻪ ﺳﺎﻋﺖ 6 ﺻﺒﺢ
ﺍﯾﻦ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻣﺤﺎﺻﺮﻩ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺟﻨﮓ
ﺷﺪﯾﺪﯼ ﺩﺭﮔﺮﻓﺖ. ﺩﻭ ﻋﺎﻣﻞ ﺍﻧﺘﺤﺎﺭﯼ ﺩﺍﻋﺶ،
ﺑﻪ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﮐﺮﮐﻮﮎ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪﻧﺪ. ﯾﮏ
ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﻨﻔﺠﺮ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻓﺮﺩ ﺩﻭﻡ
ﺗﻮﺳﻂ ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ ﺍﻣﻨﯿﺘﯽ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪ. ﺩﺭ ﻧﻘﺎﻁ
ﺩﯾﮕﺮ ﻫﻢ ﺑﺮﺧﯽ ﺍﺯ ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ ﺩﺍﻋﺶ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ
ﻣﻨﻔﺠﺮ ﮐﺮﺩﻧﺪ.
ﺻﺪﺍﯼ ﺗﯿﺮﺍﻧﺪﺍﺯﯼ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺑﻪ ﮔﻮﺵ ﻣﯽ
ﺭﺳﯿﺪ ﻭ ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ ﺩﻭﺍﻃﻠﺒﯿﻦ ﻣﺮﺩﻣﯽ ﮐٌﺮﺩ ﺍﺯ
ﺩﺍﺧﻞ، ﺍﻃﺮﺍﻑ ﻭ ﺷﻬﺮﻫﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻭﺍﺭﺩ
ﮐﺮﮐﻮﮎ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﭘﯿﺸﻤﺮﮒ ﻫﺎ ﻭ
ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ ﺍﻣﻨﯿﺘﯽ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻣﺤﺎﺻﺮﻩ
ﮐﺮﺩﻧﺪ.
ﺗﺎ ﺳﺎﻋﺖ 12 ﻇﻬﺮ ﺍﮐﺜﺮ ﻧﻘﺎﻃﯽ ﮐﻪ ﺩﺍﻋﺶ ﺩﺭ
ﺁﻧﻬﺎ ﺣﻀﻮﺭ ﺩﺍﺷﺖ ﺗﻮﺳﻂ ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ ﮐٌﺮﺩ
ﮐﺘﺘﺮﻝ ﺷﺪ ﻭ ﺟﻨﮓ ﺩﺭ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﻫﺘﻞ ﻗﺪﯾﻤﯽ
ﮐﻪ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺑﻪ ﻗﻠﻌﻪ ﺗﺎﺭﯾﺨﯽ ﮐﺮﮐﻮﮎ ﻭ
ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﺟﻤﻬﻮﺭﯼ ﺍﯾﻦ ﺷﻬﺮ ﺑﻮﺩ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﭘﯿﺪﺍ
ﮐﺮﺩ.
ﺍﯾﻦ ﻫﺘﻞ ﻣﺤﻞ ﺗﯿﺮﺍﻧﺪﺍﺯﯼ ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ ﮐٌﺮﺩ ﺑﻪ
ﺳﻤﺖ ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ ﺩﺍﻋﺶ ﺷﺪ ﻭ ﻫﻤﻪ ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ
ﻣﺨﺘﻠﻒ ﮐٌﺮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﺣﻀﻮﺭ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻫﺘﻞ
ﺭﺍ ﻣﺤﺎﺻﺮﻩ ﮐﺮﺩﻧﺪ. ﮔﻔﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﺪ 3 ﻧﻔﺮ ﺩﺭ
ﺍﯾﻦ ﻫﺘﻞ ﺣﻀﻮﺭ ﺩﺍﺭﻧﺪ، ﺍﻣﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﺗﯿﺮﺍﻧﺪﺍﺯﯼ
ﺣﺎﮐﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﭼﻨﺪﯾﻦ ﻧﻔﺮ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ
ﺗﯿﺮﺍﻧﺪﺍﺯﯼ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ ﮐٌﺮﺩ ﻫﺴﺘﻨﺪ.
ﺑﺮﺧﯽ ﻫﻢ ﺍﺣﺘﻤﺎﻝ ﻣﯽ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﺩﺍﻋﺶ ﺭﯾﺶ
ﺳﻔﯿﺪﯼ ﺩﺭ ﻫﺘﻞ، ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﮐﺮﺩﻩ ﮐﻪ ﻫﺮ
ﺩﻗﯿﻘﻪ ﺑﺎ ﯾﮏ ﺳﻼﺡ ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻧﯿﺮﻭﻫﺎ
ﺷﻠﯿﮏ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ.
ﭘﺲ ﺍﺯ ﺩﺭﮔﯿﺮﯼ ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ ﺍﻣﻨﯿﺘﯽ ﺑﺎ
ﺗﺮﻭﺭﯾﺴﺖ ﻫﺎﯼ ﺩﺍﻋﺶ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ، ﺍﺯ ﺳﻠﯿﻤﺎﻧﯿﻪ
ﻭ ﺍﺭﺑﯿﻞ ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ ﻭﯾﮋﻩ ﺿﺪ ﺗﺮﻭﺭ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ
ﮐﺮﮐﻮﮎ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮﺩﻧﺪ. ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ ﻭﯾﮋﻩ ﻭ
ﺳﯿﺎﻩ ﭘﻮﺵ ﮐﻪ ﻭﺍﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﮐﻮﺳﺮﺕ ﺭﺳﻮﻝ
ﺟﺎﻧﺸﯿﻦ ﺭﯾﺎﺳﺖ ﺍﻗﻠﯿﻢ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﮐﺮﮐﻮﮎ
ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ ﻭﯾﮋﻩ ﺿﺪ ﺗﺮﻭﺭ ﻣﺤﻤﻮﺩ
ﺳﻨﮕﺎﻭﯼ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﻣﺤﻮﺭ ﮔﺮﻣﯿﺎﻥ ﻫﻢ ﻭﺍﺭﺩ
ﻋﻤﻞ ﺷﺪﻧﺪ.
ﺍﯾﻦ ﻭﺿﻌﯿﺖ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺷﺖ ﺗﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺩﺭ ﺍﻭﺍﺧﺮ
ﺷﺐ، ﻧﯿﺮﻭﻫﺎ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﻫﺘﻞ ﺭﺍ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﮐﻨﻨﺪ.
ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺣﺎﺿﺮ ﺷﻬﺮ ﺁﺭﺍﻡ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ
ﺍﻣﻨﯿﺘﯽ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺍﻣﻨﯿﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ
ﺑﺎﺯﮔﺮﺩﺍﻧﻨﺪ.
ﺩﺭ ﻫﻤﯿﻦ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﻣﺴﺌﻮﻝ ﻣﻨﻄﻘﻪﺍﯼ ﺍﺗﺤﺎﺩﯾﻪ
ﻣﯿﻬﻨﯽ ﺩﺭ ﮐﺮﮐﻮﮎ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ: ﺩﻭ ﺍﺣﺘﻤﺎﻝ
ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺑﺮﺭﺳﯽ ﺁﻥ ﻫﺴﺘﯿﻢ، ﯾﺎ
ﺗﺮﻭﺭﯾﺴﺖ ﻫﺎﯼ ﺩﺍﻋﺶ ﺍﺯ ﺣﻮﯾﺠﻪ ﺑﻪ ﺩﺍﺧﻞ
ﺷﻬﺮ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﯾﺎ ﺍﺯ ﺁﻭﺍﺭﮔﺎﻧﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ
ﮐﻪ ﺑﺎ ﺟﻤﻌﯿﺖ ﺁﻭﺍﺭﻩ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﻬﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ.
ﺍﻭ ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ: ﺍﯾﻦ ﺍﺷﺨﺎﺹ ﺑﻪ
ﻭﺳﯿﻠﻪ ﺍﻓﺮﺍﺩﯼ ﺑﻪ ﺩﺍﺧﻞ ﺷﻬﺮ ﻫﺪﺍﯾﺖ ﺷﺪﻩ
ﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﻓﺮﺍﺩﯼ ﺍﺯ ﺩﺍﺧﻞ ﺷﻬﺮ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻤﮏ
ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ.
ﻫﻤﺰﻣﺎﻥ ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ ﺍﻣﻨﯿﺘﯽ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ ﭼﻨﺪ ﺯﻥ
ﻭ ﻣﺮﺩ ﺩﺳﺘﮕﯿﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﻗﺼﺪ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ
ﺩﺍﺭﻭ ﻭ ﻓﺸﻨﮓ ﻭ ﭘﺮﭼﻢ ﺩﺍﻋﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ
ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ ﺩﺍﻋﺶ ﺑﺮﺳﺎﻧﻨﺪ.
ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﺴﺌﻮﻝ ﺁﺳﺎﯾﺶ ﺍﺗﺤﺎﺩﯾﻪ ﻣﯿﻬﻨﯽ
ﺩﺭ ﮐﺮﮐﻮﮎ ﺑﯿﻦ 70 ﺗﺎ 100 ﺗﺮﻭﺭﯾﺴﺖ ﺩﺍﻋﺶ
ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﻬﺮ ﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﺼﺎﻭﯾﺮ ﺁﻧﻬﺎ
ﺗﻮﺳﻂ ﺩﻭﺭﺑﯿﻦ ﻫﺎﯼ ﺍﻣﻨﯿﺘﯽ ﻭ ﺩﻭﺭﺑﯿﻦ ﻫﺎﯼ
ﻣﻨﺎﺯﻝ ﻣﺮﺩﻡ ﺿﺒﻂ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.
ﻭﯼ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ: ﺩﺭ ﺩﺭﮔﯿﺮﯼ ﻫﺎﯼ ﺭﻭﺯ ﺟﻤﻌﻪ
ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ 50 ﺟﻨﺎﺯﻩ ﺩﺍﻋﺶ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ
ﻣﺎ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﻭ ﻣﺎ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺗﻔﺘﯿﺶ ﻣﺤﻞ ﻫﺎﯾﯽ
ﻫﺴﺘﯿﻢ ﮐﻪ ﮔﻤﺎﻥ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ ﻓﺮﺍﺭﯾﺎﻥ ﺩﺍﻋﺶ ﺩﺭ
ﺁﻥ ﺣﻀﻮﺭ ﺩﺍﺭﻧﺪ.
ﺩﺭ ﻫﻤﯿﻦ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ ﭘﻠﯿﺲ ﮐﺮﮐﻮﮎ ﻭ
ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ ﺍﻣﻨﯿﺘﯽ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺩﺭﮔﯿﺮﯾﻬﺎ
30 ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ ﭘﻠﯿﺲ،ﺁﺳﺎﯾﺶ،ﭘﯿﺸﻤﺮﮒ
ﻭ ﺩﺍﻭﻃﻠﺒﺎﻥ ﻣﺮﺩﻣﯽ ﺷﻬﯿﺪ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ
100 ﻧﻔﺮ ﺯﺧﻤﯽ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ.
ﻓﺮﻫﺎﺩ ﻓﺎﺿﻞ ﻣﺼﻄﻔﯽ ﺟﺎﻧﺸﯿﻦ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ
ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ ﺍﻣﻨﯿﺘﯽ ﺣﺰﺏ ﺩﻣﻮﮐﺮﺍﺕ ﺑﻪ
ﮐﺮﺩﭘﺮﺱ ﮔﻔﺖ:ﺗﻤﺎﻡ ﻧﻘﺎﻃﯽ ﮐﻪ ﺩﺍﻋﺶ
ﺗﺼﺮﻑ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺗﻮﺳﻂ ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ ﮐﺮﺩ
ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻣﺎ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺑﺮﺭﺳﯽ ﻭ ﺗﺠﺴﺲ
ﺗﻤﺎﻡ ﺷﻬﺮ ﻫﺴﺘﯿﻢ. ﺍﯾﻦ ﺍﺣﺘﻤﺎﻝ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ
ﺑﺮﺧﯽ ﺍﺯ ﺗﺮﻭﺭﯾﺴﺖ ﻫﺎ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﺤﻞ
ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻋﺮﺏ ﻧﺸﯿﻦ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﮐﺮﺩﻩ
ﺑﺎﺷﻨﺪ.ﻣﺎ ﻗﺼﺪ ﺩﺍﺭﯾﻢ ﺑﺎ ﻋﻤﻠﯿﺎﺗﯽ ﺳﺮﺍﺳﺮﯼ
ﺷﻬﺮ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻧﻬﺎ ﭘﺎﮐﺴﺎﺯﯼ ﻧﻤﺎﯾﯿﻢ.
ﻫﻤﺰﻣﺎﻥ ﺩﺭ ﺷﻬﺮﮎ ﺩﻭﺑﺰ ﻫﻢ 3 ﺷﺨﺺ
ﺍﻧﺘﺤﺎﺭﯼ ﻭﺍﺭﺩ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻣﺮﺍﮐﺰ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﺑﺮﻕ ﺍﯾﻦ
ﺷﻬﺮ ﺷﺪﻩ ﻭ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﻨﻔﺠﺮ ﮐﺮﺩ
ﻭ ﺩﻭ ﻧﻔﺮ ﺩﯾﮕﺮ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﮐﻤﺮﺑﻨﺪ ﺍﻧﺘﺤﺎﺭﯼ
ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﻨﻔﺠﺮ ﮐﻨﺪ ﺗﻮﺳﻂ ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ ﺍﻣﻨﯿﺘﯽ
ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ.
ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺟﺎﺳﻢ ﻋﺒﺪﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﺭﺋﯿﺲ ﺷﻮﺭﺍﯼ
ﺷﻬﺮ ﺩﻭﺑﺰ،ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺍﻧﻔﺠﺎﺭ ﻭ ﺩﺭﮔﯿﺮﯼ 12 ﻧﻔﺮ
ﺟﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻩ ﻭ 12 ﻧﻔﺮ ﻧﯿﺰ
ﻣﺠﺮﻭﺡ ﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺳﻪ ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺟﺎﻥ
ﺑﺎﺧﺘﮕﺎﻥ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﮐﺎﺭﻣﻨﺪ
ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﺎﯾﺴﺘﮕﺎﻩ ﺑﺮﻕ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ
ﺑﻮﺩﻧﺪ.
ﺳﺮﮐﻨﺴﻮﻝ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﺳﻠﯿﻤﺎﻧﯿﻪ ﻫﻮﯾﺖ ﺍﯾﻦ
ﺷﻬﺪﺍﯼ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﺭﺍ 》ﻣﺼﯿﺐ ﻗﻨﺒﺮﯼ《،
》ﮐﻮﺭﺵ ﻗﻮﯾﺪﻝ《،》ﻧﻌﻤﺖ ﺭﺿﺎﯾﯽ《
ﻣﻌﺮﻓﯽ ﮐﺮﺩ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﺪ 4 ﻧﻔﺮ
ﺍﺯ ﺗﮑﻨﯿﺴﯿﻦ ﻫﺎﯼ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺩﺭﮔﯿﺮﯼ
ﺯﺧﻤﯽ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ.
ﻟﯿﻨﮏ ﻭﺭﻭﺩ ﺑﻪ ﮐﺎﻧﺎﻝ ﺭﺳﻤﯽ ﺧﺒﺮﮔﺰﺍﺭﯼ
ﮐﺮﺩﭘﺮﺱ
|
|
 |
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید